М.МАНСУР: Қўшиқлардан қўшиқларга уланган амакисининг тамакиси...

         Б  Ў  Л  Г  А  Н      В  О  Қ  Е  А

       Янги  йил  байрами  кунлари  “Гулисан”  қўшиғидан  ниҳоятда  рухланган  Гулнора-хоним қўшик  муаллифи  Юлдуз  Усмоновани  ўз  хузурига  таклиф  қилди.

 Ораларида  бўлиб  ўтган  қуйидаги  сухбатни  шохиди  бўлдим:

       Г:  -Қўшиғинг  ёмон  чиқмабди.   Унвонинг  баланд, орден-медалларинг  бор,  депутат  бўлгансан ,  сенга  миннатдорчилик  эвазига  яна  нима  қилиб  берай?

      Ю:  -Аввалом  бор  менга  яна  “криша”  бўлишга  рози  бўлганингизга  катта  рахмат.  Шундоқ  хам  халққа  яқинлаштираябсиз  мени.  Шарофатингиз   билан   кечигинда  жюри  аъзоси  сифатида  бўлса  хам  телевизорда  чиқаришди. Фақат  кичкина  илтимосим  бор...

      Г:  -Айт, гапни  чўзмай!

     Ю: -Феврал  ойи  учун  сизга  тўлашим  керак  бўлган  “солиқ”  ўрнига  “Отасини  ўғил  бола  қизи” қўшиғини  яратсам, бироз  қаламга  хам  тушириб  қўйганман.

      Г:  -Қўшиғингни  жуда  юқори  баҳолаб  юборибсан,  бунақаси  кетмайди.  Қўшиқни   қил. “Солиқ”ни  учдан  бирига  камайтираман, келишдикми?

      Ю: - По  рукам?

       Г:   - По  рукам!  Сигаретдан  чиқаз!     

                                               М.Мансур. январ  2013-йил.