Маддоҳга раддия;

Юртнинг «ота»сига бўлмаса осон,
Кетсин ахир, нега кетмайди нодон?!
Топинг бошқа «ота» ёшроқ ва чаққон,
Нокасни ўзига «ота» тутганлар,

Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

Осон эмас миллион доллар ўмариш,
Ё бир яхшиликка томон ўзгариш,
Мақсад шу курсида мункиллаб қариш,
Шум ниятга етди, шуни кутганлар.
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

Осонмас йигирма биринчи асрда,
Отанинг қизлари яшар қасрда,
Бутун бошли бир халқ унга асирда,
Ўз элин шўрига шўрва тўкканлар,
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

Неча миллион меҳнат муҳожири бор?,
Бормикан ўзбекдек хор бўлган диёр?,
Қулдек яшаб ўзин санар бахтиёр,
Хушомадлик қилиб шеърлар битганлар,
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

Бу элда қадрини топмайди инсон,
Бу элда разолат ёлғон ҳукмрон,
Бузулди мезонлар, дин ила имон,
Қанча қанча, юртдан қочиб кетганлар?,
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

Қанча халқ қамоқда умри хазондир?,
Қанча дунё кезиб зор саргардондир?,
Буни тан олмаган қайси виждондир?!
Булар виждонни ош билан ютганлар,
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!

«Омади кулган» бу, бир тўда каззоб,
Буюк бир миллатни қилдилар хароб,
Бу даҳшатни кўриш қанчалик азоб?,
Буни англай олмас, манқурт ўтганлар,
Юртни «отаси»га оғир тутганлар!
Саҳвий