Тўғри, ёшларни асраш керак!
Лекин уларни қачонгача асраш мумкин?!
Уларга сўзлаш ва фикрлаш эркинлигини қачон берамиз?
У вақтга қадар ўз фикрини ифодалашда бировдан тасдиқ кутадиган ва қўлини кўксига қўйиб хато фикрларни гапиргани учун катталар олдиа мум тишлаб турадиган кишилар бўлиб қолишмайдими?
Майли кутамиз!
Мистер Қалампир
Комментариев нет:
Отправить комментарий