Меню

вторник, 13 ноября 2012 г.

Ботқоқдаги жаннат гули (1)

Гитлернинг Машаси
Мен бир неча вақт ажойиб ҳаёт кечирдим.
Ўзбек халқимиз пулга ўч бўлиб қолгани ва пул учун бир бирини ўлдиришга боришини ажиб бир ҳиссиёт билан эслай оламан. Ўлдиришганини кўрмадимку-я аммо ўлдиргандан берироқ қилишганига гувоҳ бўлдим.
Мен ўз "дўстларим"дан зерикиб янги олам ташкил қилишга киришдим. (Заводни ташлаб чиқиб бошқа иш топдим ва Корейс миллати вакиллари мен билан дўстлик ташкил этишди)
Ўзга республика вакиллари ёрдам беришди.
Мен эса баракда яшай бошладим.
Гитлернинг даврида баракда яҳудийлар яшашган дея эшитгандим.
Мана энди баракнинг айнан нима эканлигини ўз кўзим билан кўрдим.

Атроф ажойиб.
Атрофда бир неча аҳоли истиқомат қилади.
Барак нима эканлигини унда яшаганлар билишади.
Барак энди оддий қилиб айтганда бир неча оиланинг бир оилага бирлашиб қолгани дейилса тўғри бўлади.
Буни тушунтириш учун келинг Фармон буви уйдан кетиб қолганда келинлар ўз ҳолича рўзғор юритишган эдику. Худди ўшанинг ўзи. Аммо ундан ҳам баттар. Чунки бундай жойда қариндошлик иплари бўлмайди холос.
Бу ерда 10 яшар бир қиз бор эдики (қўшни хонада яшарди), унинг бу шароитли ҳаётда яшаши нолойиқ эди. Унга шоҳона ҳаёт аталгану аммо унга ҳали бери етишмаган эди.
Унинг орзулари мўл кўл.
Менинг компьютерим борлиги у учун яна бир омад бўлди десам хато бўлмасди.
Икки компьютерим бўлиб бири ноутбук, бири стол устига мўлжалланган эди. Унга столга мўлжалланган компьютерни совға қилишни маъқул кўрдим.
Унинг оиласи ажойиб эди. Бариси соддадил аммо ҳаётдан жуда азобланишган эдилар.
(Онасининг кўнгли самимий ва мени ука деб атарди. Бу аёл икки маротаба турмуш қуриб биринчи турмушдан ўғил ва иккинчи турмушдан Машани топганди ва охирда яна турмушсиз қолганди. Кейинчалик Машанинг туғилган кунига (Машанинг) отаси келганини айтиб ўтаман)
Аммо шу азиз қалбнинг ҳам камчилиги бўлиб шу аёл пияниста эди. ( у билан бир неча бор бирга ароқ ҳам ичдик. Баъзан ҳаётдан зерикиб қолганда мен қўшни бўлганим учун оила даврасига чиқирарди. Опа укалигимиз жойида бўлди. Ўзаро ҳурматда эдик)
Маша эса бу ҳаётдан жуда зериккан ва унинг учун келажак олдинда эди.
Гимназияда ўқишни бошлаганди.
Онасининг доимий ичиши унга ёқмасди албатта.
Акаси ичмасди аммо келинойиси чўчқадек ичарди.
Улар бир хонада 4 киши яшашарди.
Маша учун бу кўргуликлар кам каби бошқа хоналардаги ароқхўр хотинлар ҳам шу ерга тўпланишарди.
Мен Машага ачинардим.(авваламбор оллоҳ ачинсин)
 Унинг бу ҳаёти унга лойиқ эмасди.
Унинг орзуларини эшитсангиз қандай жаннат гули экан бу дея тасанно айтардингиз...
У менга ўз синглимдек бўлиб қолганди.
(давоми бор)
Мистер Қалампир. Россия 2012

Комментариев нет:

Отправить комментарий