кўзим кўр,кулогим кар,ўзим соков....эдим !

Югуриб гулчиларни олдига келди. Қараса, фақатгина 5-6та қизил атир гул қолган экан. Йигит, янада ҳавотирланиб, гулчига мурожаат этибти:

Илтимос опа, манга 30та атир гул топиб беринг, жуда зарил эди.
Манда қолгани шу ука, бошқа йўқ.
Қаердан оласиз ўзи бу гулларни, бир иложисини қилинг, илтимос.

У одам эрталаб азонда ўзи ташлаб кетади-да...
Қўнғироқ қилайлик, бориб оламан айтган жойидан.
Ишда кеч қолиб кетган йигит, Тошкентни айланиб охири Назарбек деган жойлардан ўша 30та атир гулларни топибти. Сабаби, севгилиси Симона шу гулларни севар экан ва ирим қилиб айтар эканки «Қўлимни сўраган инсон нечта қизил атир гул берса, шунча кундан кейин тўйимиз бўлади» деб.
Симона ишхонасидан, кўргазма учун ишончли ходим сифатида Хитойга кетганига бир ҳафта бўлган экан ва бугун кечаси қайтиб келаётган эди.

Йигит бу кунни янада ранглироқ, севгилиси хурсанд бўлиши учун, жудаям чиройлироқ қилиш мақсадда, Чорсудаги Галерея биносини энг баланд қисмига, декорациячиларни олиб келиб, мухитни жуда ҳам «романтичный» ясатиб қўйган эди.

Симона, Нилуфар Усмановани жуда ҳам ёқтиргани сабабли, Бўлажак куёв уни ҳам чақирган эди. Нилуфарни вазифаси, йигит Симонани қўлини сўрагач, ва узукни бармоғига тақиши билан, Нилуфар қизни севимли қахрамони Мишка «Тедди»ни ўз қўллари билан совға қилиш ва қиз билан бирга қўшиқ айтиш эди.

Йўлни ёқасидан, Галерея биносини томига чиқиб борадиган йўл, зиналар, кичик шағамларда олов билан безатилган.

23:30
Пекин-Ташкент самолети Тошкентга қўнди. Бир оз ўтиб Симона аеропортдан чиқиб келди, ёнида хамкасабалари.
Қиз йигитни кўрди, кулиб қўйди. Ҳамма бн хайрлашиб, йигитни олдига келди.

Салом, совуқда туриб нима қилардиз, мошинезда ўтириб турсез ҳам бўларди.
Сани учун, оловда ҳам тураман, яхши бориб келдинми?
Қиз бўйнидаги шарфини тўғирлаб.
Раҳмат, уйдагиларимга эрталаб келаман дегандим, шокда бўлишади ҳозир кўриб.
Юр, сани аввал бир жойга обораман, кейин уйга кетамиз.
Қизалоқ индмай мошинага ўтирди. Йигит бутун йўл, қанчалар соғинганини, бошқа ҳеч қачон ўзини ёлғиз қўйиб юбормаслигини айтиб келар эди. Қиз бир-бир жилмайиб қўярди.

Галерея биносига келгач, қиз ҳайронроқ оҳангда.

Нега бу ерга келдик?
Йигит беғубор табассум қилиб, индамай мошинадан тушиб, қизни эшигини очди.
Шағамлардан йўл қилинган ерлардан қизни қўлини ушлаб йигит етаклар экан, йигитни юраги шунчалар бахтданми ёки ҳаяжонданми ташқарига чиқиб кетаётгандай туюларди. Бинони томига ҳам чиқиб келишди. Осмон, Ой. Бир чеккада 30та қип қизил атир гуллар, шағамлардан юраклар ясалган. Йигит севгисини акс эттирган майдонни ўртасига келганда, қизга қарама-қарши ўгирилди. Олдида тиз чўкди. Кўзда ёш, қувонч ёшлари. Қизнинг ҳам кўзида ёш, қўллари титраб кетаётган эди. Нарёқда Нилуфар ўз командаси билан тайёр турар эди.

Жуда ҳам қаттиқ севган юрак бн йигит қизнинг маюс кўзларига қараб, чўнтагидан узукни олиб:

Симона, сани бутун умр севишга, ардоқлашга, дўст бўлиб ёнингда, чиройли ёр бўлиб юрагингда бўлишга ваъда бераман, манга турмушга чиқ, болаларим онаси бўл, қўлингни сани телбанг сўраяпти, розимисан?
Йўқ.
Симона Хитойга бирга борган ҳамкасби Сарварбекни бир хафта ичида телбаларча севишга улгурган эди.